بررسی اثر ریتم شبانه روزی طی یک جلسه فعالیت هوازی زیر بیشینه، بر روی اکسایش چربی در دانشجویان پسر تمرین نکرده

هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر ریتم شبانه روزی بر بیشینه اکسیداسیون چربی؛ mfo و fatmax در دانشجویان تمرین نکرده است.ده دانشجوی پسر غیر ورزشکار (n=10) با شاخص توده بدن 22/72± 1/66 و حداکثر اکسیژن مصرفی زیر 50% ،که به صورت تصادفی انتخاب شدند آزمودنی های این تحقیق بودند. . آزمون دویدن با مراحل سه دقیقه ای با شیب و سرعت فزاینده تا سرحد خستگی (آزمون آچتن) در 6-8 صبح ‏‏‎‏5-7 عصر و 5/9-11 شب صورت گرفت. از آزمون تعقیبی lsd برای توصیف یافته های استنباطی و اندازه گیری های مکرر برای مقایسه داده ها در سه نوبت صبح و عصر و شب استفاده شد نتایج نشان داد به طور کلی میانگین بیشینه اکسیداسیون چربی در شب بیشتر از صبح و عصر بوده (p<0/05) که بین عصر و شب این اختلاف ناچیز است، اما میانگین mfo و fatmax در عصر بیشتر از صبح و شب بوده که بین صبح و شب اختلاف ناچیز است. بنابراین می توان نتیجه گیری کرده ریتم شبانه روزی بر میزان بیشینه اکسایش چربی تأثیرگذار است و در عصرها اکسایش چربی به طور معنی داری بیشتر از صبح ها و به نفع چربی هاست؛ لذا می توان در برنامه کاهش وزن لحاظ گردد.